นกมีความจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากปากในการดำรงชีวิตหลายประการ นอกจากการใช้กินอาหารแล้ว ปากนกยังเปรียบได้กับมือที่ใช้หยิบฉวยสิ่งของ สร้างรัง หรือแม้กระทั่งป้องกันตัว ปากนกมีแผ่นแข็งเป็นปลอกหุ้ม บริเวณใกล้โคนปากบนจะสูงขึ้นเป็นสันเล็กน้อย และช่องจมูกจะเปิดออกตรงบริเวณนี้ นกแต่ละชนิดมีปากรูปทรงต่างกันเพื่อให้เหมาะสมกับลักษณะอาหาร

                         นกกินปลา เช่น นกยาง นกกะเต็น มีปากยาวแหลมตรง ช่วยให้จับเหยื่อได้อย่างรวดเร็ว นกอ้ายงั่วจะดำน้ำลงไปใช้ปากแหลม พุ่งแทงทะลุตัวปลา แล้วโผล่ขึ้นมากินบนผิวน้ำ นกกาน้ำมีปากยาวเช่นกัน แต่ปลายปากงุ้ม ช่วยจับปลาไม่ให้หลุด

นกกะเต็นอกขาว

                       นกกินน้ำหวานดอกไม้ เช่น นกกินปลี มีปากเรียวยาว ปลายโค้งลงเล็กน้อย เพื่อสอดเข้าไปในดอกไม้ แล้วยื่นลิ้นพิเศษ ซึ่งพับเป็นหลอดออกไปดูดน้ำหวาน

นกกินปลีหางยาวคอดำ

                          นกกินเนื้อสัตว์ เช่น เหยี่ยว นกเค้า มีปากงุ้มแหลมคม เพื่อฉีกเหยื่อเป็นชิ้นๆ ก่อนกลืนเข้าไป

เหยี่ยวนกเขาชิครา

                         นกกินเมล็ดพืช เช่น นกกระติ๊ด มีปากสั้นและแข็งแรง เพื่อขบเมล็ดพืชที่มีเปลือกให้แตก

นกกระจอกชวา

                      นกปากห่างมีปากแบบพิเศษ บริเวณช่วงกลางของปากบนกับปากล่าง แยกจากกัน แล้วมาบรรจบกันตรงปลายปาก ส่วนที่กว้างออกตรงกลางนี้ช่วยให้นกปากห่าง คาบหอยโข่งอาหารโปรดได้แน่นไม่ลื่นหลุด

นกปากห่าง

    ความยาว 0.30 นาที



[กลับสู่ด้านบน]